Dzisiaj zdałam sobie sprawę, że „chodzi ” za mną to podsumowanie. Jednak. Nie dlatego, żeby robić jakieś statystyki, wyliczenia, chwalenia. Ta krótka relacja z roku 2017 daje mi kopa na nowy rok. Przypomina ( kiedy mam gorszą chwilę), że wiele jest możliwe, jeśli tylko próbujemy. Ten ostatni rok, jest na to najlepszym dowodem. Nie nudziliśmy
Jedna z nich stała przy swoim skuterze. Niepozorna, w czarnym, mokrym kombinezonie, z workiem na plecach. Dla niej to nie jest koniec pracy, teraz zawiezie swoje morskie skarby na targ, albo do zaprzyjaźnionej restauracji. A może rozłoży swój majdan na jednym z bazaltowych wybrzeży? Kobiety morza. Haenyeo. Henio:) Haenyeo spotkacie tylko na Jeju. Kobiety- nurki.
Pierwszego dnia postanowiliśmy poznać Seul „od kuchni”. Dosłownie. Zaczęliśmy nasz pobyt wizytą w szkole gotowania O’ngo. Bliżej nie mogliśmy jej znaleźć. O’ngo znajduje się dosłownie minutę od Ibis w dzielnicy Ikseon-dong, gdzie mieszkaliśmy. W O’ngo nie tylko się gotuje. Tutaj kultywuje się koreańską kulturę i obyczaje. Zaczęliśmy od wizyty na pobliskim targu. Nie jest duży,
Nasz rok kalendarzowy składa się z kilku wypraw i całej reszty, którą trzeba opanować przy trójce dzieci. Igor- lat 9. Znaki szczególne- nie zawsze ułożona, blond czupryna oraz szczupła sylwetka ciała ( pewnie od ciągłego ruchu-skakania, kopania piłki, wchodzenia na wszelkiego rodzaju przeszkody). Tymon- 3 latka skończy w grudniu. Tak jak Jego starszy brat, nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu dłużej niż 30 sekund. Niedawno do naszej ekipy dołączyła "niespodzianka" przywieziona z wakacyjnej wyprawy do Indonezji- Maksio. Urodził się 16 marca 2018 r. i rośnie jak na drożdżach:). Agnieszka i Jarek- staramy się ogarnąć całe to szaleństwo:)