Tknęło mnie dzisiaj i zabrałam się za podsumowywania… Za wcześnie? Jako, że nie planujemy już w tym roku ( przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo) jakiś wielkich wyjazdów to chyba mogę już zamknąć tegoroczny kalendarz podróży:) Czy jechaliśmy ostrożnie? Pomimo tego, że 2014 był szalonym rokiem, pełnym wyjazdów, ważnych decyzji nie była to ostra
Kiedy wyjeżdżam, nie mam jakiś wielkich oczekiwań tzn. staram się chłonąć dane miejsce takim jakim ono jest. Z jego mieszkańcami, zapachami, dziwnymi zakamarkami, tłokiem, słońcem, hałasem czy ciszą ” że aż boli”. Tak też było z Izraelem. Jerozolima, niestety zawiodła. Stała się bezwolnym więźniem wielowiekowej historii, z której nie jest w stanie się wyzwolić.
Dzisiaj, o „ciemnych stronach” podróżowania ( tak, tak są, nie wierzcie nikomu, kto mówi, że nie ma i wszystko jest „just perfect”:)) Podczas drogi, najgorsze jest gdy jakoś tak raptownie robi się ciemno. Jedziecie z maluchem i … okazuje się, że droga, do hostelu to nie ta, że GPS zwariował i pokazuje coś zupełnie innego,
Podróżowanie jest wartością samą w sobie. Wzbogaca ( pomimo lżejszych portfeli), uczy, dyscyplinuje, bawi, męczy ( to takie pozytywne fizyczne zmęczenie), stresuje ( bo nie możemy znaleźć naszego noclegu, a GPS wariuje). Kiedy jedzie się na typową wycieczkę z tour operatorem część z tych sytuacji jest na wstępnie wyeliminowana. Oprócz tego, nie trzeba zastanawiać się
Nasz rok kalendarzowy składa się z kilku wypraw i całej reszty, którą trzeba opanować przy dwójce małych dzieci. Igor- lat 7. Znaki szczególne- nie zawsze ułożona, blond czupryna oraz szczupła sylwetka ciała ( pewnie od ciągłego ruchu-skakania, kopania piłki, wchodzenia na wszelkiego rodzaju przeszkody). Tymon- 1 grudnia 2016 skończył roczek. Tak jak Jego starszy brat, nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu dłużej niż 30 sekund- a to dopiero początek! Agnieszka i Jarek- staramy się ogarnąć całe to szaleństwo:)