Widzisz dziury w ścianie tego domu, Igor? – spytał Jarek. Wyszliśmy z naszego hotelu pierwszego dnia po przyjeździe. Pierwsza rzecz, która przykuła naszą uwagę- dziury wielkości pomarańczy w ścianach domu. Pozostałości po cierpieniu i długich miesiącach pod serbskim obstrzałem. Tak niedawno, tuż obok nas ginęli ludzie przez ponad 4 lata. Sarajewo- doświadczyło wiele, oblężone, poniewierane,
Podstawą pobytu w każdym mieście jest dla nas nocleg blisko centrum, starego miasta. To ważne, kiedy mamy tylko dzień lub dwa na zwiedzanie i poczucie tzw. klimatu poznawanego miejsca. No i zawsze łatwiej wrócić, żeby np.zostawić zbędne manatki kupione po drodze. W Sarajewie spaliśmy w małym hoteliku Villa Sky. Pokoje czyste, nowe. Hotel oddalony od
Każde miejsce, które uda się nam odwiedzić dostaje od nas na początku pełny kredyt zaufania. Podchodzimy do niego z otwartymi głowami i oczyma. Staramy się zrozumieć, poznać i uszanować to, co zobaczymy. To najlepsze co możemy zrobić, a wtedy otrzymamy wiele w zamian. Tak było z Sarajewem. To miasto z pewnością nie przychodzi na myśl,
Wstajemy z rana, pakujemy jedną torbę, drugą, trzecią, drona, wózek, zakupy i wyruszamy. Maksio zasypia po kilku minutach. O chwała Ci Panie za easylift ( łóżeczko samochodowe podobne do tego jakie używają linie lotnicze). Maluszek przypięty jest pasami i w pozycji leżącej pokonuje z nami kolejne kilometry. Villany przy granicy chorwackiej to kolejne malownicze miejsce
Mały Maksio leży sobie wygodnie obok mnie. Jedziemy. Jestesmy w drodze. Nasze Maleństwo bezpiecznie i komfortowo śpi w najfajniejszym gadżecie jaki ostatnio udało mi sie znaleźć. Easylift. A wszystko dzięki „nocnym rozmowom Polakow”, a właściwie rozmowom świeżo upieczonych tatusiów. Po kolejnej, comiesiecznej, winnej degustacji znaleźli wspólny język mój J. i młody tata Sebastian. Jeden drugiemu
Mielismy dwie opcje. Zostać w domu z Trójcą, wyjechac też z Trójcą. Wybór był prosty, choć podczas pakowania przeklinalam mój wczesniejszy entuzjazm. No nic, jesteśmy „skazani”na wyjazdy wiec im szybciej tym lepiej. Maksio skonczył 6 tygodni i pewnie nie jedna mama puka sie teraz w czoło, zastanawiajac po jaka cholere wyjezdzamy z takim maluchem. Hmmm,
Ronny i jego żona Anneke mają misję. Trudną, bo mało atrakcyjną dla turystów i dla władz Dżakarty. Pokazują Dżakartę ukrytą pod mostami, przy torach kolejowych i pod wiaduktami. Kampung- nazwa pochodzi z jawajskich,rolniczych terenów i oznacza wioskę. Kiedy zapisywaliśmy się na tour z Jakarta Hidden Tours http://realjakarta.blogspot.com/ mniej więcej wiedzieliśmy na co się decydujemy. Rzeczywistość
Dżakarta nie jest miastem, które łatwo się zwiedza. To, że jest gorąco i wilgotno jest najmniejszym problemem. Można się przyzwyczaić, jakoś. Najgorszy jest smog. To miasto jest oblężone przez auta i motory. Stoi w korku. Dosłownie. Na ulicach nie ma przechodniów, nie da się tutaj spacerować dla przyjemności. Nasz wózek z Tymkiem, był jakimś
Okiem Alexa- blog o podróżach małych i dużych. Z chęcią zgodziłam się napisać kilka słów o pomyśle na mniej typowe wakacje z dzieckiem. Wybrałam Wietnam i cudowną wyspę Phu Quoc. Dlaczego? O tym na blogu Okiem Alexa:) Wietnam z dzieckiem
Majówkę spędziliśmy w Korei Południowej. Głównym impulsem był bezpośredni lot z Warszawy do Seulu. Co jest bardzo ważną kwestią, kiedy leci się z dziećmi. Tym razem jechaliśmy w dwie rodziny.Zapowiadało się bardzo ciekawie. Nie tylko z powodu egzotyki miejsca, ale obecności w naszej drużynie czwórki chłopaków w wieku 1,5 roku, 7, 12 i 15 lat.
Nasz rok kalendarzowy składa się z kilku wypraw i całej reszty, którą trzeba opanować przy trójce dzieci. Igor- lat 9. Znaki szczególne- nie zawsze ułożona, blond czupryna oraz szczupła sylwetka ciała ( pewnie od ciągłego ruchu-skakania, kopania piłki, wchodzenia na wszelkiego rodzaju przeszkody). Tymon- 3 latka skończy w grudniu. Tak jak Jego starszy brat, nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu dłużej niż 30 sekund. Niedawno do naszej ekipy dołączyła "niespodzianka" przywieziona z wakacyjnej wyprawy do Indonezji- Maksio. Urodził się 16 marca 2018 r. i rośnie jak na drożdżach:). Agnieszka i Jarek- staramy się ogarnąć całe to szaleństwo:)